O autorce

Tak więc w tej zakładce postanowiłam napisać coś o mnie, czyli o osobie, która pisze tego bloga. Mam jeszcze jednego bloga, którego możecie znaleźć TUTAJ. Wątpię, żebyście mnie jakoś kojarzyli, ewentualnie z ASKA, ale i tak napiszę wam coś o mojej jakże skromnej o sobie.

Mam na imię Karolina, i w momencie, w którym to piszę (sierpień 2014 r.) mam dwanaście lat. Trzynastkę skończę dopiero dziewiętnastego grudnia tego roku. Wiem, wiem, jestem bardzo młoda na to, żeby zacząć przygodę z pisaniem, no ale cóż. Powiedziałam sobie, że to zrobię, i jak widać dotrzymałam obietnicy. Jak na razie nic mnie nie zraziło. Co mnie zdziwiło, nie otrzymałam jeszcze żadnych hejtów, to pewnie dlatego, że ludzie mnie nie znają...

Imię podałam, wiek również. Chyba mogę jeszcze dodać, że pochodzę ze stolicy Polski. W przeciwieństwie do niektórych, Polska wydaje mi się niesamowitym krajem i w przyszłości nie chciałabym się wyprowadzać do Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych czy Hiszpanii. Chciałabym zostać tu, gdzie się wychowałam, i gdzie zostały wszystkie moje wspomnienia z dzieciństwa (i nie tylko).

Teraz może trochę o moich zainteresowaniach... Tak więc, uwielbiam czytać książki. Jeszcze rok temu nie chciałam tknąć żadnej lektury, przez co dostawałam nie najlepsze stopnie jeśli chodzi o język polski, ale to się zmieniło, gdy mój tata poprosił mnie, a właściwie rozkazał mi wziąć udział w konkursie polonistycznym. Oczywiście, trzeba było przeczytać parę książek, a ja z niechęcią wzięłam się za jedną z nich - była to pierwsza część serii "Harry Potter", a dokładniej "Kamień Filozoficzny". Pierwszy rozdział czytałam słuchając muzyki i nie interesując się zbytnio fabułą, ale później tak się wciągnęłam, że trzy dni później cała książka była już przeczytana. Było to pod koniec lipca, więc nie tak dawno!

Kolejną moją pasją jest oczywiście muzyka. Chociaż nie umiem ani śpiewać, ani tańczyć, ani grać na instrumencie (jak byłam młodsza, uczyłam się grać na pianinie, ale byłam rozkojarzona i lekcje się zakończyły), coś mnie łączy z muzyką. Nie umiem niestety powiedzieć, co to takiego, ale wiem, że szybko nie przestanę sobie nucić piosenek pod prysznicem czy skakać (czyt. tańczyć) do muzyki.

Muzyka kojarzy mi się z Violettą, którą uwielbiam. Wiele osób z mojej dawnej klasy (ponieważ jak wiadomo, po wakacjach idę do pierwszej klasy w gimnazjum) uważa, że to serialik dla małych dzieci, ale ja wcale tak nie uważam. Uczy bardzo dużo. Podać przykłady? Uczy, że warto stawiać na swoim, że najważniejsi są przyjaciele i, że można wyrażać swoje uczucia na wiele sposobów.

Przechodząc właśnie do tej telenoweli, mam trzy ulubiona pary, i są nimi: Naxi, Fedemiła oraz Diecesca. Jeśli miałabym powiedzieć, którą kocham najbardziej, a którą najmniej, na pierwszym miejscu postawiłabym połączenie Natalii i Maxiego, na drugim Ludmiłę i naszego kochanego Federica, a na trzeciej Włoszkę, Francescę i Diega. Wszystkie połączenia są głęboko usadowione w moim sercu, natomiast postanowiłam je jakoś uporządkować. Nie przepadam za Violettą, i jej związkami, ponieważ bardzo denerwuje mnie jej niezdecydowanie, natomiast lubię też Semi (Sebastian i Camila), jak i Lenarico (Lena i Federico), nieistniejącą parę w serialu, jednak wspaniałą w blogosferze.

To chyba byłoby na tyle. Jeśli są jeszcze jakieś pytania dotyczące mnie, zapraszam do komentowania tego postu, najnowszego, lub po prostu zadawania pytań na wcześniej podanym asku.